نقش گياهان در محيط زيست انسان (1)دوستی با محیط زیست dbmz.blogfa.com

عادت يکي از خصايص انسان است که به موجب آن، توجه فرد نسبت به پيرامون خود و به طور کلي هر آنچه که در ارتباط نزديک و هميشگي با وي مي باشد کم مي شود. به اين صورت که برخوردهاي مکرر با يک امر- اگرچه بسيار حياتي و مهم- موجب غفلت از اهميت و حساسيت آن مي گردد. براي مثال اگر علل و اسباب رسيدن به يک مقصد معين همواره فراهم باشد، توجه انسان نسبت به اهميت و نقش آن ها در رسيدن به هدف، کمرنگ مي گردد. بشر پرورش يافته دامان طبيعت است و زندگي او در بستر محيط زيست جريان دارد اما طبيعت هم يکي از حوزه هايي است که اغلب انسان ها از آن غافلند، زيرا در همه مراحل زندگي بشر او را همراهي و نيازهاي او را مرتفع کرده است. براي انسان اهميتي ندارد که خورشيد هر روز طلوع مي کند، چون پيوسته به همين منوال بوده و مهم نيست که چگونه اکسيژن هوا تأمين مي شود زيرا انسان همواره نفس کشيده و هميشه براي تنفس او اکسيژن مهيا بوده است. و به راستي انسان چه قدر به اين مسئله مي انديشد که ابر و باد و مه و خورشيد و فلک در کارند تا دانه اي برويد و درختي به بار بنشيند...